بررسی رابطه بین سرمایه فکری با نسبت کیوتوبین و ریسک سیستماتیک بتا در شرکت های واسطه گری مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

دانش به عنوان یکی از مهمترین سرمایه های نامشهود سازمان بخش اعظمی از ارزش یک سازمان را به خود اختصاص می دهد . سازمان ها در عصر حاضر به اهمیت دانش و سرمایه فکری پی برده اند و دریافتند که سرمایه فکری کلیدی است برای دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و عاملی برای موفقیت و بقای سازمان. مطالعات مختلفی برای سنجش سرمایه فکری صورت گرفته و اجزای مختلف و شاخص های متعددی برای ارزیابی و ارتقاء آن شناخته شده است اما تعدد این شاخص ها و محدودیت منابع مالی مانع از آن است که برای رشد همه شاخص ها بتوان برنامه ریزی یا سرمایه گذاری نمود. هدف از اجرای تحقیق حاضر ، بررسی رابطه سرمایه فکری با دو معیار نسبت کیوتوبین وریسک سیستماتیک بتا می باشد. براین اساس ، پس از مروری جامعه بر ادبیات موضوعی مربوط به موضوع تحقیق، اطلاعات لازم از جامعه آماری (شرکت های واسطه گری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران) با استفاده از صورت های مالی شرکت ها و همچنین نرم افزار های بورسی جمع آوری شد و با اطلاعات بدست آمده به اندازه گیری سرمایه فکری با استفاده از مدل ارزش افزوده سرمایه فکری و استخراج مدل رگرسیونی تبیین کننده اثرات متغییرهای سه گانه مستقل (پیش بین ) سرمایه فکری (سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری و سرمایه فیزیکی ) بر دو متغیر وابسته (ملاک) معیار نسبت کیوتوبین و ریسک سیستماتیک بتا شرکت های جامعه آماری پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان داده است که از سه مولفه سرمایه فکری ، مولفه سرمایه انسانی با معیار عملکردی ریسک سیستماتیک (?) رابطه مثبت معنادار دارد و همچنین سرمایه ساختاری با ریسک سیستماتیک بتا رابطه منفی معنادار دارد. در حالی که سرمایه فیزیکی رابطه معناداری با این معیار عملکرد ندارد. همچنین از سه مولفه سرمایه فکری ، دو مولفه سرمایه انسانی و سرمایه فیزیکی با معیار عملکردی نسبت کیوتوبین (q )رابطه معنادار مثبت دارند درحالی که سرمایه ساختاری رابطه معناداری با این معیار عملکردی ندارد.